Senniki w kulturach starożytnych

Sny, Senniki w kulturach starożytnych

Sennik asyryjski - Asyryjczycy uważali sny za omeny. Przykładowy sen spisany na glinlanych tablicach odnalezionych w Nineveh i pochodzący z okresu panowania króla Ashurbanipala, twierdzi, że jeśli człowiek we śnie wzbija się często w przestworza, straci wszystko, co posiada.

Sennik babiloński - W Mezopotamii Babilonczycy rozgraniczali sny na "dobre", czyli zesłane przez bogów, i "złe", czyli zesłane przez demony. Ich bogini snów, Mamu, służyli kapłani, których zadaniem było niedopuszczenie do spełnienia się snów złych.

Sennik egipski z 1350 r.p.n.e. w zbiorach Muzeum Brytyjskiego odróżnia sny "dobre" i "złe", a także zawiera zaklęcia, mające pomóc w unikaniu konsekwencji nieprzyjemnych czy nawet złowrogich snów.

Sennik grecki - Grecy dzielili sny na "dobre" i "złe" oraz zwyczaj inkubacji snów*. Przed inkubacją Grecy wykonywali obrzędy, które powodowały samooczyszczenie się i poświęcenie. Przez dwa dni przed wejąciem do świątyni musieli się powstrzymywać od seksu, jedzenia mięsa, ryb i dziczyzny oraz picia czegokolwiek prócz wody. Musieli także składać ofiarę ze zwierzęcia, przeznaczoną dla boga, którego chcieli przywołać we śnie. Grecy uważali także, że ludzie pojawiający się w ich snach, zamieszkują ąwiat podziemi.

Sennik hebrajski - Sny były częścią kultury religijnej starożytnych Hebrajczyków. Jako monoteiści uważali oni sny za głos jednego boga. "Bóg raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa. We śnie i w nocnym widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku otwiera on ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu" (Księga Hioba, 33, 14-16). Hebrajczycy rozróżŹniali też sny "dobre" i "złe", zsyłane przez złe duchy.

Sennik indiański - Wiele plemion indiańskich wierzy, że sny odkrywają ukryte pragnienia duszy. Członek plemienia o najbogatszych snach zostawał zwykle szamanem. Irokezi próbowali wymusić spełnienie swych pragnień poprzez ich odgrywanie. Huronowie z kolei uważali, że dusza może być zaspokojona poprzez wyrażenie swoich pragnień we śnie.

Sennik muzułmański - W świętej księdze Mahometa znajduje się podział między snami prawdziwymi, te zsyłane przez Boga, a fałszywymi. Radzi się odprawianie niektórych rytuałów w celu wymuszenia dobrych snów i obrony przed konsekwencjami złych snów. W okresie późniejszym tłumaczenia snów w kulturze muzułmańskiej była łączona z astrologią.

Sennik rzymski - Ryzmianie wierzyli, że należy poznać życzenia bóstw. Cesarz August wydał nawet nakaz, iż każdy, kto miał sen undertekster i am legend opisujący sprawy państwa, musiał go opowiedzieć w miejscu publicznym. W Rzymie znaczenie snów było żywo omawiane w środowisku uczonych (wśród których najbardziej aktywny był Cyceron).