Komentarze: 0
Sny, Senniki w kulturach starożytnych
Sennik asyryjski - Asyryjczycy uważali sny za omeny. Przykładowy
sen spisany na glinlanych tablicach odnalezionych w Nineveh i
pochodzący z okresu panowania króla Ashurbanipala, twierdzi, że jeśli
człowiek we śnie wzbija się często w przestworza, straci wszystko, co
posiada.
Sennik babiloński - W Mezopotamii Babilonczycy rozgraniczali sny
na "dobre", czyli zesłane przez bogów, i "złe", czyli zesłane przez
demony. Ich bogini snów, Mamu, służyli kapłani, których zadaniem było
niedopuszczenie do spełnienia się snów złych.
Sennik egipski z 1350 r.p.n.e. w zbiorach Muzeum Brytyjskiego
odróżnia sny "dobre" i "złe", a także zawiera zaklęcia, mające pomóc w
unikaniu konsekwencji nieprzyjemnych czy nawet złowrogich snów.
Sennik grecki - Grecy dzielili sny na "dobre" i "złe" oraz zwyczaj inkubacji snów*.
Przed inkubacją Grecy
wykonywali obrzędy, które powodowały samooczyszczenie się i
poświęcenie. Przez dwa dni przed wejąciem do świątyni musieli się
powstrzymywać od seksu, jedzenia mięsa, ryb i dziczyzny oraz picia
czegokolwiek prócz wody. Musieli także składać ofiarę ze zwierzęcia,
przeznaczoną dla boga, którego chcieli przywołać we śnie. Grecy uważali
także, że ludzie pojawiający się w ich snach, zamieszkują ąwiat
podziemi.
Sennik hebrajski - Sny były częścią kultury religijnej starożytnych Hebrajczyków. Jako monoteiści uważali oni sny za głos jednego boga. "Bóg
raz się odzywa i drugi, tylko się na to nie zważa. We śnie i w nocnym
widzeniu, gdy spada sen na człowieka; i w czasie drzemki na łóżku
otwiera on ludziom oczy, przerażenie budzi w ich sercu" (Księga Hioba, 33, 14-16). Hebrajczycy rozróżŹniali też sny "dobre" i "złe", zsyłane przez złe duchy.
Sennik indiański - Wiele plemion indiańskich wierzy, że sny
odkrywają ukryte pragnienia duszy. Członek plemienia o najbogatszych
snach zostawał zwykle szamanem. Irokezi próbowali wymusić spełnienie
swych pragnień poprzez ich odgrywanie. Huronowie z kolei uważali, że
dusza może być zaspokojona poprzez wyrażenie swoich pragnień we śnie.
Sennik muzułmański - W świętej księdze Mahometa znajduje się
podział między snami prawdziwymi, te zsyłane przez Boga, a fałszywymi.
Radzi się odprawianie niektórych rytuałów w celu wymuszenia dobrych
snów i obrony przed konsekwencjami złych snów. W okresie późniejszym
tłumaczenia snów w kulturze muzułmańskiej była łączona z astrologią.
Sennik rzymski - Ryzmianie wierzyli, że należy poznać życzenia
bóstw. Cesarz August wydał nawet nakaz, iż każdy, kto miał sen undertekster i am legend opisujący sprawy państwa, musiał go opowiedzieć w miejscu publicznym. W
Rzymie znaczenie snów było żywo omawiane w środowisku uczonych (wśród
których najbardziej aktywny był Cyceron).